The Basic Principles Of ฝันอันห่างไกล

The Basic Principles Of ฝันอันห่างไกล

Blog Article

“เธอพบตัวเองอยู่ระหว่างทางกลับบ้าน จังหวะการเต้นของหัวใจเธอค่อยๆ เปลี่ยนไป ผกผันตามระยะทางที่เธอใกล้จะถึงสถานที่แห่งนั้น”

ห่างไกลยังเฝ้ารอ ใกล้กันฉันก็หวั่นไหว

ขณะที่อากิระเดินทางผ่านโลกด้วยความรู้สึกโดดเดี่ยวและลาออก เขาก็ได้พบกับตัวละครที่หลากหลายและลึกลับพอๆ กับเมืองนี้ ตั้งแต่เพื่อนบ้านผู้ใจดีที่รับฟังอย่างเห็นอกเห็นใจ ไปจนถึงคนแปลกหน้าลึกลับที่ดูเหมือนจะรู้มากกว่าที่เขายอมให้เขา เขาพบว่าตัวเองถูกดึงดูดเข้าสู่เครือข่ายแห่งความวางอุบายและความไม่แน่นอนที่คุกคามที่จะกลืนกินเขาไปจนหมด

thoe cha khitthueng chan rue plao thoe cha ngao bang rue plao cha rusuek taek tang kap chan bang haimai

ห่างไกลยังเฝ้ารอ ใกล้กันฉันก็หวั่นไหว

Your browser isn’t supported any longer. Update it to find the ideal YouTube expertise and our most recent functions. Find ฝันอันห่างไกล out more

เมื่อความสุขของครอบครัว..คือความฝันที่ยอมแพ้บ่ได้

ขณะที่พวกเขาเดินทางผ่านช่วงขึ้นๆ ลงๆ ของชีวิต เพอร์ซี แซมมี่ และพอลลี่ค้นพบว่ามิตรภาพที่แท้จริงไม่มีขอบเขต และแม้แต่พันธมิตรที่ไม่น่าจะเป็นไปได้มากที่สุดก็สามารถกลายเป็นเพื่อนที่สนิทที่สุดได้ ตั้งแต่การแบ่งปันเสียงหัวเราะและความสุขไปจนถึงการยืมไหล่เพื่อร้องไห้ในยามยาก พวกเขาพบการปลอบใจและการสนับสนุนซึ่งกันและกันในบริษัทของกันและกัน มิตรภาพของพวกเขาเป็นสัญญาณแห่งแสงสว่างในโลกที่มักจะดูมืดมนและไม่แน่นอน

ชีวิตเมื่อทำได้ตามความฝัน วันนั้นฉันคงได้กลับ เอาฝันนั้นไปฝาก

คอม หากนำไปเผยแพร่ต่อกรุณาให้เครดิต สยามโซน.คอม หรือใส่ลิงก์กลับมาที่หน้า เนื้อเพลง ห่างไกลเหลือเกิน ด้วย

มันเป็นเรื่องราวที่เปิดเผยโดยมีฉากหลังเป็นดินแดนรกร้างหลังหายนะ ซึ่งไม่รับประกันความอยู่รอด และทุกๆ วันคือการต่อสู้เพื่อชีวิต

เสียงดนตรีที่จริงใจใสซื่อของสหายแห่งสายลมเพลงนี้ชวนให้เราสบตากับตัวเอง ยอมรับและทำความเข้าใจกับทุกเรื่องที่ผ่านมาอย่างกล้าหาญ คล้ายมีเพื่อนที่สนิทกำลังปลอบประโลมเราอยู่ข้างๆ ว่าชีวิตที่ผ่านมามันอาจจะไม่ได้ดีไปทุกอย่างก็จริง บางอย่างมันก็แก้ไขไม่ได้จริงๆ นี่นา แต่รวมๆ มันก็ดีแล้วนะ ได้มีลมหายใจมานั่งคิดๆ ทบทวนดูในตอนนี้ ยังมีชีวิตอยู่ ยังมีความหวังอยู่

ห่างกันไกลแค่บางเวลาแต่ทำไมดูคิดถึงจัง

“คิดถึงบ้านเหมือนกันเนอะ แต่กลับไปบ้านคราวนี้คงรู้สึกแปลกกว่าทุกครั้งแน่”